2 نظر برای “بهرام مشیری: در ارتباط با خواندن مطلب جعلی از زبان اردشیر زاهدی سوتی دادم_رو دست”
خیلی تشکر آقای دانا که دست بهرام مشیری این شورشی 57 را رو کردید. اینها خودشان ایران را به گند گشیده اند و اکنون طلبکار پادشاهان پهلوی هستند.
قبل از هر چیز از منتقدان سلسله پهلوی میپرسم که به راستی ایران قبل از پهلوی ها چه داشت؟ آیا ایران قبل از پهلوی ارتش داشت؟ آیا نظام آموزش و پرورش داشت؟ آیا مدرسه یا دانشگاه داشت؟ آیا کارخانه جات تولیدی داشت؟ آیا جاده داشت؟ آیا راه آهن داشت؟ آیا بیمارستان داشت؟ ایا قانون داشت؟ آیا دادگستری داشت؟ آیا استقلال داشت؟ آیا تمامیت عرضی داشت؟ آیا امنیت داشت؟ آیا اقتصاد داشت؟ آیا مهندس و دکتر و آدم های تحصیل کرده داشت؟ ایا درامد قابل توجه داشت؟ آیا آزادی داشت؟ آیا ثبت احوال داشت. آیا هویت ملی داشت؟
بهتر است تاریخ اواخر دوره قاجار را بخوانید تا بدانید که ایران واقعا یک ویرانه بود و مردمش،مردمی مفلوک و ستم دیده بودند . اکثر مناطق ایران در زمان قاجار قحطی زده بود . قریب به اکثر مردم حتی نان شب نداشتند بخورند. مردم ایران بیشتر کشاورزانی بودند که زمین نداشتند و برای بزرگ مالکین کار میکردند و سهم اندکی میگرفتند و از طرف ارباب و خوانین تحت ظلم و شکنجه بودند.
در زمان قاجار امنیت نبود و تجارت و حمل و نقل امکان پذیر نبود و همین مسبب قحطی و کمبود غذا بود.
دادگستری نبود و مثلا به کسی ظلم میشد او مرجعی برای شکایت و دادخواهی نداشت
هیچ مدرسه و نظام آموزشی جز مکتب خانه ها که در آن قران تدریس میشد وجود نداشت
هیچ بیمارستانی نبود و اکثر بیماران در هنگام مریضی جز دعا و نیایش کار دیگری نمیتوانستند برای سلامتی خود انجام دهند
در ایران جاده و راه آهن وجود نداشت. در ایران مهندس و دکتر و افراد تحصیل کرده نبود. در ایران سیستم آب رسانی و برق رسانی وجود نداشت. حتی تقویم رسمی ایران تقویم قمری بود و تمام مکاتبات و اسناد به زبان عربی بود. هویت ملی وجود نداشت. در یک کلام هیچ چیز جزو فقر و فلاکت وجود نداشت.
در عرصه بین المللی نیز ایران اصلا به حساب نمیامد و این طبیعی بود. کشوری که هیچ چیز ندارد نمیتواند حرفی برای گفتن داشته باشد.
و اما مردی افسانه ای آمد و این ویرانه را کشوری آباد و آزاد تبدیل کرد. تمام آنچه ایران نداشت و در آرزوی آن بود برایش به ارمغان آورد.
اکثر منتقدان پهلوی چاره ای جز پذیرش این حقایق ندارند اما تنها ایراد آنها این است که در زمان پهلوی دیکتاتوری بوده است و آزادی نبوده است.
اما اگر واضح بنگریم خواهیم دید که در هیچ دوره ای مردم ایران به اندازه دوران پهلوی آزاد نبوده اند
به لحاظ آزادی های اجتمایی اگر خوب بنگریم دوره پهلوی آزادترین دوره در طول تاریخ ایران بود. برای اولین بار بود که زنان جسارت کردند و فرصت یافتند پا به عرصه اجتماع بگذارند. توانستند حجاب را کنار بگذارند؛ به دانشگاه بیایند؛ در ادارات دولنی و وزارت خانه ها استخدام شوند. در دوره پهلوی بود که قوانین امروزی در بابا حقوق زنان تصویب شد. (مانند قانون حمایت خانواده) و در این دوره بود که زنان حق رای یافتند . زنان قبل از پهلوی هیچ چیز نداشتند و به قول پروین اعتصامی زن در ایران پیش از این گویی که ایرانی نبود، پیشه اش جز تیره روزی و پریشانی نبود. آزادی زنان در نوع پوشش و تصویب قوانین حمایتی از آنان باعث شد که ایران دوره پهلوی در زمینه آزادی های اجتمایی بهترین دوره کل تاریخ ایران باشد. زیرا تنها دوره ای بود که بعد از اسلام زنان توانستند بدون حجاب در اجتماع حاضر شوند . و حقوقی همسان مردان داشته باشن
به لحاظ آزادی بیان نیز دوره پهلوی بهترین دوره در سرتاسر تاریخ ایران است
اینکه به یک سری از توده ای ها و تروریست ها اجازه تبلیغ داده نشده، خود بهترین کار بوده زیرا این گروه ها اگر به موفقیت میرسیدند آزادی را از ایران برای همیشه میبردند. سعدی میگوید اگر مار را در استین پرورش دهی نهایتا نیشت میزند و اگر گرگ را بزرگ کنی نهایتا گوسفند را میدرد. آزادی دادن به گروهایی که به هیچ وجه به هیچ نوع از آزادی اعتقاد نداشتند و علاوه بر آن وطن فروش نیز بودند کار صحیحی نبود. آزادی دادن به چنین گروهایی مثل این است که ما به داعش اجازه تبلیغ ایده های خود در کشوری مانند افغانستان یا پاکستان را بدهیم.
کسانی که پادشاهان پهلوی را دیکتاتور میخوانند خوب است دوره ای را در تاریخ ایران مثال بزنند که وضع آزادی بهتر از دوره پهلوی بوده است.
1- shoma avale sohbatet bayad migofti ke dari sada zabt mikoni va pakhsh khahi kard
2- moshiri marde besyar shojaeest va shahamate inke bege man eshtebah kardam ro ham dare
3- shoma vaghti record dari hamoon moghe roo kon ke javab begiri, chera namardi mikoni?!!!
وب سایت امید دانا 
خیلی تشکر آقای دانا که دست بهرام مشیری این شورشی 57 را رو کردید. اینها خودشان ایران را به گند گشیده اند و اکنون طلبکار پادشاهان پهلوی هستند.
قبل از هر چیز از منتقدان سلسله پهلوی میپرسم که به راستی ایران قبل از پهلوی ها چه داشت؟ آیا ایران قبل از پهلوی ارتش داشت؟ آیا نظام آموزش و پرورش داشت؟ آیا مدرسه یا دانشگاه داشت؟ آیا کارخانه جات تولیدی داشت؟ آیا جاده داشت؟ آیا راه آهن داشت؟ آیا بیمارستان داشت؟ ایا قانون داشت؟ آیا دادگستری داشت؟ آیا استقلال داشت؟ آیا تمامیت عرضی داشت؟ آیا امنیت داشت؟ آیا اقتصاد داشت؟ آیا مهندس و دکتر و آدم های تحصیل کرده داشت؟ ایا درامد قابل توجه داشت؟ آیا آزادی داشت؟ آیا ثبت احوال داشت. آیا هویت ملی داشت؟
بهتر است تاریخ اواخر دوره قاجار را بخوانید تا بدانید که ایران واقعا یک ویرانه بود و مردمش،مردمی مفلوک و ستم دیده بودند . اکثر مناطق ایران در زمان قاجار قحطی زده بود . قریب به اکثر مردم حتی نان شب نداشتند بخورند. مردم ایران بیشتر کشاورزانی بودند که زمین نداشتند و برای بزرگ مالکین کار میکردند و سهم اندکی میگرفتند و از طرف ارباب و خوانین تحت ظلم و شکنجه بودند.
در زمان قاجار امنیت نبود و تجارت و حمل و نقل امکان پذیر نبود و همین مسبب قحطی و کمبود غذا بود.
دادگستری نبود و مثلا به کسی ظلم میشد او مرجعی برای شکایت و دادخواهی نداشت
هیچ مدرسه و نظام آموزشی جز مکتب خانه ها که در آن قران تدریس میشد وجود نداشت
هیچ بیمارستانی نبود و اکثر بیماران در هنگام مریضی جز دعا و نیایش کار دیگری نمیتوانستند برای سلامتی خود انجام دهند
در ایران جاده و راه آهن وجود نداشت. در ایران مهندس و دکتر و افراد تحصیل کرده نبود. در ایران سیستم آب رسانی و برق رسانی وجود نداشت. حتی تقویم رسمی ایران تقویم قمری بود و تمام مکاتبات و اسناد به زبان عربی بود. هویت ملی وجود نداشت. در یک کلام هیچ چیز جزو فقر و فلاکت وجود نداشت.
در عرصه بین المللی نیز ایران اصلا به حساب نمیامد و این طبیعی بود. کشوری که هیچ چیز ندارد نمیتواند حرفی برای گفتن داشته باشد.
و اما مردی افسانه ای آمد و این ویرانه را کشوری آباد و آزاد تبدیل کرد. تمام آنچه ایران نداشت و در آرزوی آن بود برایش به ارمغان آورد.
اکثر منتقدان پهلوی چاره ای جز پذیرش این حقایق ندارند اما تنها ایراد آنها این است که در زمان پهلوی دیکتاتوری بوده است و آزادی نبوده است.
اما اگر واضح بنگریم خواهیم دید که در هیچ دوره ای مردم ایران به اندازه دوران پهلوی آزاد نبوده اند
به لحاظ آزادی های اجتمایی اگر خوب بنگریم دوره پهلوی آزادترین دوره در طول تاریخ ایران بود. برای اولین بار بود که زنان جسارت کردند و فرصت یافتند پا به عرصه اجتماع بگذارند. توانستند حجاب را کنار بگذارند؛ به دانشگاه بیایند؛ در ادارات دولنی و وزارت خانه ها استخدام شوند. در دوره پهلوی بود که قوانین امروزی در بابا حقوق زنان تصویب شد. (مانند قانون حمایت خانواده) و در این دوره بود که زنان حق رای یافتند . زنان قبل از پهلوی هیچ چیز نداشتند و به قول پروین اعتصامی زن در ایران پیش از این گویی که ایرانی نبود، پیشه اش جز تیره روزی و پریشانی نبود. آزادی زنان در نوع پوشش و تصویب قوانین حمایتی از آنان باعث شد که ایران دوره پهلوی در زمینه آزادی های اجتمایی بهترین دوره کل تاریخ ایران باشد. زیرا تنها دوره ای بود که بعد از اسلام زنان توانستند بدون حجاب در اجتماع حاضر شوند . و حقوقی همسان مردان داشته باشن
به لحاظ آزادی بیان نیز دوره پهلوی بهترین دوره در سرتاسر تاریخ ایران است
اینکه به یک سری از توده ای ها و تروریست ها اجازه تبلیغ داده نشده، خود بهترین کار بوده زیرا این گروه ها اگر به موفقیت میرسیدند آزادی را از ایران برای همیشه میبردند. سعدی میگوید اگر مار را در استین پرورش دهی نهایتا نیشت میزند و اگر گرگ را بزرگ کنی نهایتا گوسفند را میدرد. آزادی دادن به گروهایی که به هیچ وجه به هیچ نوع از آزادی اعتقاد نداشتند و علاوه بر آن وطن فروش نیز بودند کار صحیحی نبود. آزادی دادن به چنین گروهایی مثل این است که ما به داعش اجازه تبلیغ ایده های خود در کشوری مانند افغانستان یا پاکستان را بدهیم.
کسانی که پادشاهان پهلوی را دیکتاتور میخوانند خوب است دوره ای را در تاریخ ایران مثال بزنند که وضع آزادی بهتر از دوره پهلوی بوده است.
1- shoma avale sohbatet bayad migofti ke dari sada zabt mikoni va pakhsh khahi kard
2- moshiri marde besyar shojaeest va shahamate inke bege man eshtebah kardam ro ham dare
3- shoma vaghti record dari hamoon moghe roo kon ke javab begiri, chera namardi mikoni?!!!