دیروز در کنار جمعی از هنرمندان در استکهلم بودم، وقتی پای درد دل این هنرمندان مینشستی تازه میفهمیدید برای همین فیلمهایی که در ایران ساخته میشود با چه محدودیتهای عجیبی دسته و پنجه نرم میکنند.

در میان هنرمندانی که دیروز باهاشون همکلام شدم «فرهاد اصلانی» شخصیت دیگری بود خیلی دلش پر بود و بابت وضعیت موجود بسیار برهم ریخته به نظرم می آمد.

کلی دلم گرفت بابت اینکه چرا بایستی وضعیت کشورمان بابت یک عده احمق پنجاه و هفتی به این روز بی افتد که از دست سیاست های ضد ایرانی حکومت جمهوری اسلامی هیچ قشری آب خوش از گلویش پایین نرود.

براستی چرا
امید دانا