ملتی که فرهنگش را از دست داده ملت بدبختی است                                                                                   ملیتی که تلاشی نکند تا فرهنگ از دست رفته اش را بدست بیاورد ملت بدبختری است                                               و بدبختر از اینان ملتی است که به فرهنگ از دست رفته اش میخندند                                                               احمد کسروی

امروز مشاهده کردم، وبلاگی به نام دودوزه که از حامیان شورای ملی و دوست نزدیک یاشار پارسا است، بابت اینکه دگر اندیشان خودشان را به تمسخر بگیرید، ناجوانمردانه پرچم ملی ایران را ابزار قرار داده و بدینوسیله پرچم سه رنگ شیروخورشید را تمسخر کرده است.

نکته غم انگیز داستان اینجاست که عده ای هم به به کنان از این شخص حمایت کردند و حتا یاشار پارسا که خودش را به شورای ملی ایران تحملیل کرده است پشت ماجرا قرار دارد و حتا در وبلاگ دودوزه اینچنین از تمسخر پرچم شیروخورشید حمایت میکند.

براستی اشخاص چه ارزشی دارند که بابت تمسخر آنان مجبور میشویم پا روی پرچم ملی ایران بگذاریم و نمادهای ملی خودمان را مسخره کنیم؟

آیا کسی که نمادهای میهنی خودش را به تمسخر میگیرد بایستی در کنار شاهزاده رضا پهلوی قرار گیرد؟

آیا کسانی که به پرچم ملی ایران و نمادهای ملی احترام نمیگذارند در فردای ایران میخواهند به دموکراسی و حقوق بشر احترام بگذارند؟

اینان پرسشهایی است که پاسخ روشن است اما پیام من به عنوان یک فعال سیاسی به این اشخاص این است که تمسخر مفاخر ملی و نماد های ملی به مانند خندیدن به فرج مادرتان میباشد و کسانی که اینان را تایید کردند فرقی با این اشخاص ندارند.

اگر امروز به من و خانواده ام توهین میشد تا این حد غمگین نمیشدم که دیدم پرچم کشورم را به سخره گرفتند.

ننگ بر شما که به هیچ چیز رحم نمیکنید و حتا نمادهای ملی ایران را به تمسخر میگیرید ننگ 

امید دانا