براستی ما چه نخبگانی داریم که قدرشان را نمیدانیم

نخستین بار خیلی سال پیش ایشان را در تهران در مراسم شاهنامه خوانی دیدم، یک جوان پر شور و پر حرارت که میهن پرستی مانند شعله های آتش از وجودش فوران میزد.

پس از شناسایی من در ایران یکی از عزیزانی که برای خروج من از ایران بسیار زحمت کشید بردیای عزیز بود، و حالا پس از چند سال دوری ایشان در سفری که در استکهلم داشتند ساعت 12 نیمه شب به من زنگ زدند و گفتند در مرکز شهر به انتظار من نشستند، عجب دیدار شیرینی بود تا ساعت 7 بامداد در خیابانهای مرکز شهر قدم زدیم و از خاطرات گذشته و خوادثی که برای هر دوی ما پیش آمده بود سخن گفتیم.

براستی ما در جامعه خودمان چه انسانهای متفکر و نابغه ای داریم که اپوزسیون ما قدرشان را نمیداند، من همیشه تلاش کردم از دانش بردیا عزیزم یاد بگیرم، اما ایشان دانششان بسیار بالا است و من بعضی وقتها بدجوری در مباحث سیاسی از ایشان کم می آورم.