شاید شما نیز این مستند را دیده باشید ، مستندی که حکایت حرکت بزرگ امید دانا را به نمایش میگذارد و در عین حال حکایت از حقیقت گرایی و اسلام زدگی جوانان ایرانی میکند .
این سوی شیرین ماجراست ، یعنی آگاهی جوانان ایرانی از محیط پیرامون و مسائل کشور ، اما طرف تلخ ماجرا که در این مستند نمایش داده نشده و امروز به طرز شدیدی گریبان گیر اکثریت ملت ایران است : بی تفاوتی به مسائل کشورشان و ترجیح دادن ثروت ، مقام و شهرت به آن است .
آیا این یادگار پداران آریایی ماست ؟
آیا پول ، مقام و شهرت ارزشش بیشتر از شرف ، غیرت و هویت یک ایرانی است؟
آیا این خط مشی پدران آریایی ماست؟
مسلما ، نه .
اگر به تاریخ پر افتخار ایران در قبل از اسلام نگاهی بیندازیم میبینیم که پدران ما هنجارها و ارزشهای دیگری برای ما به یادگار گذاشته اند و آن نیز مکتب میهن سالاری و ملی گرایست .
شاید به خود بگویید که ما نیز این خط مشی را داریم ، اما آیا آن را در عمل نشان میدهید ؟ ، آیا برای بیرون کشیدن کشورتان از چنگ تازیان تلاش میکنید و حاضر هستید تا جانتان را فدای آن کنید؟ ، آیا حاضر هستید که شما آغازگر یک تظاهرات بزرگ باشید حتی به قیمت جانتان ؟
گاهی به خود بگویید که چرا من نباید همچون بابک خرمدین باشم که تا لحظه مرگ برای کشور جنگید ، چرا من نباید همچون اشکان سهرابی ، امیر جوادی فر ، سهراب اعرابی و … باشم ؟ !
پس چه باید کرد ؟ ، چگونه یک ملت بیتفاوت را میتوان باتفاوت کرد ؟
من پرسشهای بسیاری در اینجا مطرح کردم ، کمی در خود بیاندیشد ، مطمئن باشید که در پایان به این جواب میرسید :
«میهن سالاری»
نگارنده : کوروش اختریان