با یک نگاه ساده به رفتارهای ایرانیان اپوزوسیون فعال در اینترنت و بررسی ایشان در فضای مجازی میتوان به آسانی بدین نکته پی برد که امت همیشه در صحنه ایران، از برقراری یک جامعه نیمه دموکرات در فضای مجازی و اینترنت نیز عاجزند و همواره اعضای گروه های مختلف با یکدیگر در حال جنگ و دعوا می باشند.
به راستی مایی که از ایجاد یک محیط اینترنتی کوچک و پیش پا افتاده که باید اداره شود سر باز زده و در حقیقت توانایی ساخت و اداره چنین جامعه ای را نداریم، چگونه می توانیم دم از آزاد کردن ایران و
رساندن کشورمان به سرزمینی سکولار دموکرات بزنیم که در آن هر کس حق آزادی بیان داشته و می تواند هر آنچه که می خواهد را بگوید و بنویسد و منتشر کند؟
چرا ایرانیان دست کم در فضای اپوزوسیون از ایجاد یک جامعه دموکرات عاجزند و سخن مخالفان خود را نمی شوند و با توهین و برچسب زدن به مخالفان، تلاش می کنند تا صدای مخالف را خفه کرده و
ایشان را با ترور شخصیتی نابود کنند؟ آیا عدم توانایی ایرانیان برای رسیدن و برقراری یک جامعه دموکراتیک نیز تقصیر دولت و نتیجه اعمال حکومت اسلامی است؟
ایا حقیقت این نیست که هر ایرانی می خواهد به هر قیمتی شده حرف خود را به کرسی بنشاند و هر دگراندیشی را انسانی کوته فکر و بی سواد می خواند؟ آیا این اعتماد به نفس های کاذب و خود باوری های تهوع آور موجب نشده اند که پس از سه دهه تلاش اپوزوسیون ایرانی برای براندازی رژیم، آب از آب تکان نخورده و حکومت جنایتکار اسلامی همچنان سرپا باقی بماند؟
همدلی و یکرنگی و اتحاد داشتن برای رسیدن به یک هدف مشترک، تنها راه رسیدن به آزادی و رهایی از چنگال حکومت اسلامی است؛ چنانچه چون حالا و تمام سال های گذشته، مردمان ایران زمین با یکدیگر همدل و همصدا نبوده و به جای دوستی و مهربانی، تُخم کینه و نفاق بکارند؛ هیچ راهی برای خلاصی از شر وجود این رژیم نکبت بار وجود ندارد.
در طی سه دهه گذشته، رژیم جنایتکار اسلامی با فریفتن مردمان و پاشیدن بذر دشمنی در میان ، اپوزوسیون حس اتحاد و همدلی را در میان ایرانیان از بین برده و مردم را نسبتبه یکدیگر بی اعتماد نموده است؛ به صورتی که هیچ کسی، سخن فرد دیگری را باور نکرده و همگان بر این باورند که هم میهن شان قصد فریب دادن ایشان را دارد و همین امر سبب می شود که دو ایرانی که شناختی از یکدیگر ندارند، چه در داخل و چه در خارج از کشور، هر یک نسبت به دیگری بی اعتماد بوده و به جای سخن از دوستی و همراهی گفتن، از یکدیگر فاصله بگیرند
ایرانیان و به خصوص گروه های فعال و مخالف حکومت اسلامی نیاز دارند تا بیاموزند که در این برهه دردناک از زمان، باید دشمنی ها، اختلاف نظر ها و مخالفت های شخصی را برای رسیدن به هدفی بزرگ تر و ارزشمند تر که همانا آزادی ایران است، کنار گذاشته و یک دل و هم صدا در یک راه قدم بر دارند.
تمامی گروه های مخالف حکومت اسلامی که خواستار سرنگونی نظام هستند بایستی متحد شده و در یک صف بایستند و به رژیم جنایتکار اسلامی حمله کنند تا این اژدهای هفت سر از پای افتاده و نابود شود.
پاینده ایران برقرار باد سامانه پادشاهی
نگارنده : مریم کوثری
وب سایت امید دانا 