چـو ایـران نباشد تن من مـبـاد در این بوم و بر زنده یک تن مباد
دوستان ناسیونالیست من که امروز در برابر تجزیه طلبان و گفتارهای عوام فریبانه آنان تا به رای گذاشتن فدرالیسم کوتاه آمدید، تا کنون به معنای این بیت طلایی فردوسی توجه کرده اید؟
این بیت فردوسی سخن را برای هر گونه مذاکره در برابر بی وطنان و جدایی خواهان پایان میدهد.
در بخش نخست بیت، به میهن پرستان هشدار میدهد که اگر ایران وجود نداشته باشد دیگر جان ما ارزشی ندارد و در بخش دوم بیت با صراحت و قاطعیت میفرماید: بدون ایران هیچ جانی در هیچ جایی از جهان مباد.
صراحت فردوسی در این بیت از اهمیت بسزای ایران و موجودیت آن خبر میدهد.
مثال دیگر برای یاران میهن پرست می آورم،آیا تا کنون به گونه ای ژرف به سرود ای ایران توجه کرده اید؟
مهر تو چون، شد پیشه‌ام دور از تو نیست اندیشه‌ام در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد خاک ایران ما
سرود ای ایران نمونه ای روشن از مکتب میهن سالاری می باشد، در همین بیت بالا با صراحت لهجه بیان میکند در راه میهن هیچ جانی در برابر یکپارچگی ایران ارزشی ندارد.
چکامه های فردوسی و سرود ای ایران و فرهنگ پربار کشورمان همه بر پایه میهن سالاری برنامه ریزی شده است و امروز شوربختانه نیروهای ملی ما تحت تاثیر شعارهای عوام فریبانه شورشیان 57 از ملی مذهبی گرفته تا جریانات چپ قرار گرفته اند و آرمانشهر خویش را در مردمسالاری های پوچ و کاذب میبینند و هیچ وجهه ضمانت اجرایی نداشته و تا کنون در هیچ جای کره خاکی اجرا نشده است.
امروز ما چگونه میتوانیم خود را ناسیونالیست بنامیم، در حالی که نه فردوسی را بخوبی می شناسیم و نه فرهنگ پربارمان را به خوبی درک کرده ایم.
امروز ما چگونه میتوانیم خود را ناسیونالیست بنامیم در حالی که بارها سرود ای ایران را بر زبان جاری ساخته ایم اما همچنان از معنای درست آن آگاه نیستیم.
امروز بر تک تک ما جوانان ناسیونالیست هست بر تاریخ ایران ژرف شویم و از دل فرهنگ ایران موازین مکتب میهن سالاری را بسازیم و از بیم اینکه، بی خردان و روشنفکر نماها که روزی پشت خمینی ایستادند، چه انگی به ما می زنند نهراسیم.
امروز باید با خودمان کنار بیایم انگ زدن یک مشت شورشی غرب زده و با عرب زده و یا انیرانی برای ما مهم است یا کشور عزیزمان ایران؟
بین خوبه شدن در بین روشنفکرنماها و تایید آنان و ایران و مکتب میهن سالاری بایستی یکی را انتخاب کنیم.
اما پیش از انتخاب به سنگ نوشته های بیستون بنگریم.
در نقش نگاره بیستون در میابیم داریوش شاه بزرگ در عرض 3 سال تمامی تجزیه طلبان را به زنجیر کشاند و برای من و شما بر روی کوه بیستون در کرمانشاه حکاکی کرد تا در برابر میهن فروشان به خود تردید راه ندهیم.
آری افتخار ما داریوش بزرگ است که به ما فرهنگ میهن سالاری را به صورت عملی آموخت، و در آن زمان نهراسید در ارتباط با ایشان چگونه قضاوت می کنند، ایشان در آن زمان تنها به ایران اندیشید.
نمونه ها اینچنینی از سوی بزرگان کشورمان بی شمارند که از حوصله این نوشتار خارج است ، بر ما جوانان ناسیونالیست است که فرهنگ میهن سالاری را پروبال دهیم و تکمیلش کنیم و در فردای فروپاشی حکومت جمهوری خواهان و اسلامیون حاکم بر سرزمینمان به اندیشه های بیمار و مغرض پروانه تصمیم گیری در مورد آینده ایران را ندهیم.
راه در ایران یک است و آن راه میهن سالاری میباشد.
پاینده ایران
نگارنده: امید دانا
وب سایت امید دانا 
متاسفانه مکتب استبدادی پهلوی چیان، موسوم به «میهن سالاری» که در تقابل با آزادی و حقوق دموکراتیک ملت ایران قرار داشته و توجیه گر پایمالی حق و حقوق ملت ایران است، و متاسفانه سابقه تاریخی هم دارد، نه تنها کمکی به حل مساله تجزیه طلبی نمیکند، بلکه به نوبه خود، مهمات برای آتش توپخانه تبلیغاتی تجزیه طلبان فراهم مینماید. تنها چاره برای سعادت کشور ما و بایکوت تبلیغاتی و سیاسی تجزیه طلبان، دموکراسی و آزادی است که در تقابل با خاک پرستی است. تنها راه رهایی ایران، رهایی از شر شیخ و شاه است.
«دوستان ناسیونالیست من که امروز در برابر تجزیه طلبان و گفتارهای عوام فریبانه آنان تا به رای گذاشتن فدرالیسم کوتاه آمدید، تا کنون به معنای این بیت طلایی فردوسی توجه کرده اید؟»
آقای امید دانا، آیا شما خودتان به معنای این بیت فردوسی توجه کرده اید؟ واقعیت اینست که نیاکان ما برای ما کشوری باقی گذاشتند، به مراتب بزرگتر از امروز که بخشهای بزرگی از ان از جمله هیرمند و بحرین را هم در خود داشت که برخلاف تصور و ادعای شما، در نتیجه همین مکتب ضد دموکراتیک «میهن سالاری» پهلویها که پوششی برای دیکتاتوری و سرکوب مردم بود، تجزیه شد و به باد رفت. میهن مال مردم و متعلق به مردم است و نه بالعکس.