نزدیک به دو سال است که از حصر خانگی 3 بزرگوار (میر حسین موسوی-زهرا رهنورد و مهدی کروبی) میگذرد اما تا کنون جرم قطعی این بزرگواران اعلام نگشته است و همچنین دادگاه عادلی که بخواهد این 3 بزرگوار را باز خواست کند تشکیل نشده است. هرچند که به نظر بنده این 3 عزیز دچار هیچ لغزش و خطایی نشده اند و حصر این 3 بزرگوار غیر قانونی است و باید هرچه سریعتر آزاد گردند.

 

مردم این حق را دارند که اعتراض کنند . درجریان تظاهرات تظاهرات های مردمی بنده نیز قبول دارم که گروه های افراطی در انبوه مردم همراه شدند و شعار هایی فراتر از حد معمول سر دادند اما باید این را هم در نظر گرفت که جوانان بسیاری هم کشته شده اند .در جریان این تجمعات و به هیچ کدام از آنها رسیدگی نشده است.به راستی مصوب اصلی قتل های کهریزک در پاره ای از ابهامات قرار گرفته است؟چرا باید یک قوه قضاییه ای قوی وجود نداشته باشد که به این موارد رسیدگی کند ؟ قاتل صانع ژاله و محمد مختاری و دیگر جوانان کشته شده در تظاهرات ها کجا هستند؟

 

ای مسولین کشور, به فکر مردم باشید و قیمت ها راببینید که چه سر ناسازگاری با این مردم دارد. این حرف بنده نیست سخن بسیاری از بزرگان کشور است. کارخانه ها و تولیدی ها هر روز کارگران خود را اخراج اجباری میکنند چرا که آنها نیز دیگر خرج و مخارجشان با هم سازگار نیست . با یک زوج فرهنگی بسیار عزیز گفتگو کردم که میگفتند:اگر هردو در آمد ماهیانه خود را روی هم بگذاریم و با تدبیر خرج کنیم به انتهای ماه نرسیده دیگر چیزی برایمان باقی نمی ماند . با این اوصاف و اوضاع کشور به کدام سو می رویم؟ چه وقت جلوی این ناهنجاری ها سدی محکم ساخته خواهد شد؟ سران دو قوه به جای درگیری با یکدیگر و جدال لفظی و خط و نشان کشیدن , وضع مردم را ببینند که در چه عذابی هستند.

 

من دکترای جامعه شناسی یا اقتصاد ندارم اما اوضاع کشورم را به خوبی درک میکنم .دانشجویی هستم که کشورم را دوست دارم و از رنج مردم تاب نمی آورم . این اوضاع نابسامان کشور به دانشگاه ما هم رسیده است و به علت گران شدن مواد غذایی هزینه سلف برای رزرو غذا دوبرابر شده است.

 

وقتی مجلس را میبینم آهی میگویم .چرا که نمایندگان یا نامنظم به مجلس میروند یا مشغول صحبت با یکدیگرند و یا مشغول عکس گرفتن و یا چرت زدن و… هستند .البته بی انصافی است که همه را با یک چشم ببینیم بعضی از نمایندگان هم بسیار دقیق هستند و در حاشیه ها نیستند و زحمت میکشند.بنده این سکوت خود را شکستم تا شاید با این مقاله بتوانم موضوعات را به گوش سران مملکت برسانم که در چه اوضاعی قرار داریم.

 

بازداشت روزنامه نگاران فعال بزرگترین ضربه ای است که به روزنامه های ایران زده شده است.در ایران باید آزادی بیان وجود داشته باشد واین موضوع باید برای همه قابل فهم باشد که یک روزنامه نگار با عقاید خود وقلمی که در دست دارد زنده است .ما هنوز به آن روشنفکری که از آن دم میزنیم نرسیده ایم چرا که با زندانی شدن این روزنامه نگاران عزیز این مطلب به صراحت بیان شد.

 

موضوع بعدی دستگیری و تهدید های بی پایان فرزندان میرحسین موسوی و کروبی است که بسیار جای تاسف دارد که بدون مدرک و از روی لج بازی ونشان دادن قدرت و ایجاد وحشت در دل روشن قلمان نشان دادند که حتی فرزندان بزرگان ایران را هم دستگیر کنند و حتی برای ساعاتی هم که شده در اختیار بگیرند . به راستی امام خمینی (ره) از این کارها ی شما راضی است ؟آیا احساس نمیکنید بعضی از شما ها افراطی شده اید؟

 

بیایید از این چند گانگی دست بکشید و برای ایرانی آباد و متحد بکوشیم

 

در انتها یک جمع بندی کلی می نمایم تا قضایا شفاف تر بیان شود:

 

1.آزادی میر حسین موسوی –زهرا رهنورد و مهدی کروبی و تمامی زندانیان سیاسی دستگیر شده در جریان انتخابات

 

2.رسیدگی به پرونده کشته شدگان حوادث پس از انتخابات و پرونده زندان کهریزک

 

3. رسیدگی به قیمت ها و اوضاع معیشتی مردم

 

4. آزادی روزنامه نگاران در بند شده

 

5.اتحاد برای ساخت ایرانی آباد

 

 نگارنده:مهدی مرادی